HASTANE TEYZELERİ

Oniki yıllık eczacımız Aysu Hanım’ın tezgahının arkasında, bir karton kutu içerisinde bekleyen onlarca sağlık karnesini ve karnelere lastiklenmiş ilaç torbalarını görünce ilgimi çekti sordum,bunlar ne böyle diye.Dedi ki Aysu Hanım, “Hiçbir hastalığı olmadığı halde,yeni bir klinik,yeni bir hastane açıldığı zaman sadece meraktan ve sosyal ortam olsun diye gidip uyduruktan ilaç yazdıran yaşlı hastalarım var...Hatta aralarında toplaşıp birkaç otobüs değiştirerek bile taa bilmemnerdeki yeni hastaneyi görmek için yollara düşüyorlar.Yanlarına termos,yiyecek,örgü falan alıp pikniğe,eğlenmeye gider gibi hastane,klinik ziyaretine gidiyorlar.Gitmişken de rutin hastalıklarına ilaç yazdırıp öyle dönüyorlar.Bu defterleri gelip bırakıyorlar ama ilaçları hazır olduğunda gelip almıyorlar.Çünkü ilaca ihtiyaçları yok aslında,maksat gezmek” Ağzım açık dinledim.Gülmek mi ağlamak mı gerek bilemedim. AH BİR YAŞLANSAM NELER YAPACAĞIM yazımda yazmıştım aslında yaşlı ve özellikle dul hanımların kendi aralarında sıkı bir grup oluşturup hoppidi hoppidi oraya buraya turlar geziler düzenleyip,herkesten daha sosyal yaşadıklarını. Pek çoğunuz görmüşsünüzdür hastanelerde,bekleme koltuklarında örgüsüyle danteliyle harıl harıl elişi yapan teyzeleri.Elinizde bir kağıtla ne yapacağınızı nereye gideceğinizi kimse bilmese de onlar bilir,size laboratuarın,röntgenin,kayıt memurunun,doktor bilmem kimin nerede olduğunu söyler ,tarif eder…nasihatlerde bulunur. Geçenlerde bir tetkikim için bir devlet hastanesinin genel cerrahi bölümünün önünde kayıt memurunun gelmesini beklerken,bu teyzelerden birisi yanımda pat diye sohbete başladı benimle.Gözüm koridorun kalabalığında, memurun gelişini kaçırmayayım derdindeyim.Teyze ise buna müsaade etmemek için oraya gelmiş oturmuş bunun için de maaş alıyor sanırsınız.Çocuklarının,torunlarının tüm okul ve işyeri sorunlarını bir çırpıda anlattığı yetmiyormuş gibi,yüzümün rengini de beğenmeyerek bana dahiliye doktorlarından kuvvetli teşhisi olan bir tanesini tavsiye etti hatta karaciğerimden şüphelendiğini söyledi.Teyzeden sıkılıp öteki uçtaki banklara oturdum.Bu kez de başka bir teyze yanıma gelip tırnağını çektireceğini,küçük kızının sözlendiğini,kendisine evde büyük evli kızının bakacağını anlatmaya başladı.Operasyondan sonra ayağına giyeceği terlikleri de poşetinden çıkarıp göstermeye niyetleniyordu ki ordan da sıvıştım. Ülen nooluyoruz bende teyzeçeker bir hal mi var acaba diye etrafıma baktım ki benim karaciğer doktoru teyzemle tırnak çektirecek teyzem yanlarına oturan yeni kurbanlarını da ablukaya almış labada lubada habire aynı şeyleri anlatıp duruyorlardı.Başka bir bankta,yan yana oturmuş iki kadın,ultrason sırası beklerken birbirlerine böbreklerinden şikayetlerini sıralıyorlar,birinin ağzından ötekisi lafı alıyor,birbirlerine habire bitki reçeteleri verip duruyorlar.Bitkileriniz bu kadar faydalıysa doktorda ne işiniz var demezler mi adama? Hastaneler bir çeşit terapi merkezi mi acaba derdi olanlar için.Hiç randevu veya sıra almadığı halde,gidip oraya oturanlar da var mı acaba?Muayene olacakmış gibi yapıp insanlarla muhabbet etmeye çalışanlar falan?Ne bileyim belki türbelerdeki toplu inanç terapisi gibi bir terapi oluyordur,kendisi gibi hasta birini görünce oooh diyordur benden beteri de varmış halime şükür falan? Bilmiyorum artık sebebini ama hayatımda hastanelerde,otobüslerde,tatilde orda burada tanıştığım insanlarla boş ve gereksiz muhabbet etmekten hiç hazzetmedim hala da aynı şekilde hazzetmem.Bir daha asla görüşmeyeceğim insanlarla ne diye kelime alışverişi yapacağım ki?Allahım büyük konuşturup ilerde beni bir gün hastane teyzesi yapma inşallah.Amin! Son not=Bizim halkımız onca uyarıya onca habere ve her gün TV de konuşan uzmana rağmen hala hapşırmayı öksürmeyi bilmiyor.Herkes her halükarda ortalığa hapşırıyor,kağıt mendili ancak tuvaletten sonra ellerini kurulamak için kullanıyor.Bir iki kere çantamdan jelimi çıkarıp ellerimi dezenfekte edeyim dedim,bana uzaydan gelmiş A gribi virüsüymüşüm gibi düşmanca ve tuhafça baktılar.Kendimi hijyenik tutmaya çalışarak bu hastane teyzelerine hakaret ettiğimi falan düşünmüş olmasınlar?